Jan Donner (grootvader van de huidige minister en vader van de schaker Hein) was een zeer begaafd jurist en een markante persoonlijkheid. De antirevolutionair Donner was voor de oorlog minister van Justitie, maar werd na de oorlog vooral befaamd als president van de Hoge Raad.

In deze biografie geeft oud-minister De Ruiter inzicht in Donners opvattingen en wijze van denken, maar het boek is tegelijk een stuk parlementaire geschiedenis. De Ruiter laat zien hoe Donner na een ambtelijke loopbaan minister kon worden in twee extra-parlementaire kabinetten. Nadat het tweede kabinet waarin hij zitting had in 1933 op een door hem ingediend bezuinigingsontwerp was gesneuveld, werd Donner lid van de Hoge Raad.

Een belangrijk deel van deze biografie wordt ingenomen door Donners activiteiten gedurende de Duitse bezetting. De zeer bekritiseerde rol van de Hoge Raad in de bezettingstijd en Donners ontslag worden in een nieuw licht gesteld. De Ruiter stelt vast dat - anders dan veelal wordt aangenomen - Donners inzichten niet ver van die van de andere leden van de Hoge Raad verwijderd waren.