Over welke vormen van informatie van inlichtingen- en veiligheidsdiensten konden de verschillende partijen en de Verenigde Naties nu eigenlijk beschikken? Hoe verliep de internationale uitwisseling van intelligence tussen de westerse inlichtingendiensten onderling en wat wisten de Nederlandse diensten? Was de aanval van de Bosnische Serven te voorkomen geweest als UNPROFOR tijdig de beschikking had gehad over betrouwbare inlichtingen? Wat wist de Nederlandse intelligence- gemeenschap van de plannen van de Bosnische Serven? Wanneer kwamen de eerste gegevens over de massamoorden beschikbaar? Kortom, wie wist wat en wanneer?
Daarnaast zijn er veel vragen te stellen over de geheime operaties die door verschillende mogendheden werden uitgevoerd. Wat was de Amerikaanse betrokkenheid bij de geheime wapenleveranties aan de Bosnische Moslims en Kroaten? Welke clandestiene operaties werden er uitgevoerd? Over de mogelijke rol van inlichtingen- en veiligheidsdiensten tijdens de oorlog in Bosnië en met name bij de val van Srebrenica is vanaf juli 1995 in de pers druk gespeculeerd. Al snel werd gesuggereerd dat de grote inlichtingendiensten zoals de CIA en NSA het berichtenverkeer over de aanval hebben afgeluisterd, maar niet hebben gedeeld met de bondgenoten in de NAVO en de VN, waardoor ook Den Haag in het ongewisse zou zijn gebleven.
Cees Wiebes is deskundige op het terrein van de geschiedenis en actuele werkwijze van internationale inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Op basis van interviews met medewerkers van vele inlichtingendiensten en met gebruikmaking van documenten afkomstig uit de archieven van verschillende inlichtingendiensten wordt in kaart gebracht wat het werkelijke niveau van kennis is geweest.