In de stroom van neurobiologische, cognitieve en epidemiologische literatuur dreigt de vraag of angst iets over het menselijk bestaan zelf zegt, gemakkelijk onder te sneeuwen.

Gerrit Glas laat zien dat deze antropologische of existentiële dimensie niet weg te denken valt in de psychiatrie. Deze antropologische dimensie maakt ook intrinsiek deel uit van psychopathologische vormen van angst en zal in het gesprek met de patiënt aan de orde kunnen en soms moeten komen.