OP 14 augustus 1941 vindt in Delft een van de eerste liquidaties van een verrader tijdens de bezetting plaats. De auteur schetst een beeld van het vroege verzet, van de verrader van de groep van professor Mekel, Hugo de Man, en van de twee studenten van de Technische Hogeschool die het vonnis voltrekken, Jan van Blerkom en Charley Hugenholtz. Het lichaam, werpen ze in de vijver van het Delftse Agnetapark. Wanneer na verloop van tijd het lijk komt bovendrijven, volgt een klopjacht op de beide verdachten. Studenten, adelborsten en cadetten, die aan de liquidatie volkomen onschuldig zijn, worden opgepakt en naar concentratiekampen afgevoerd. Van Blerkom en Hugenholtz weten aan arrestatie te ontkomen, maar vinden de dood tijdens hun vluchtpogingen naar Engeland.

De auteur onthult de achtergrond van de liquidatie en beschrijft van dag tot dag de excessieve vervolging die in handen is van de Delftse waarnemend politiecommissaris J.P. Vooys. Zijn naoorlogse verdediging voor de Zuiveringscommissie is kritisch geanalyseerd. Door het onderzoek zijn veel nieuwe gegevens over de verzetsgroepen van de Delftse hoogleraren Schoenmaker en Mekel, de werkwijze van de Nederlandse politie en de vluchtpogingen van Jan van Blerkom en Charley Hugenholtz aan het licht gekomen.