In dit boek worden de eigenaardigheden van het voorwoord tot de filosofische tekst in verband gebracht met kenmerken van het filosofisch denken. Langs deze weg tracht Hester Ijsseling iets te laten zien van wat filosofie is in een tijdperk waarin de waarheid niet langer als van zelfsprekend fundament kan worden aangenomen. Onze tijd kenmerkt zich door een grote betrokkenheid op het tekst - karakter van de filosofie. Het universum van de filosofie lijkt begrensd te worden door de taal, die steeds in een voorlopige verhouding staat tot wat zij wil uitdrukken. Het laatste woord wordt nooit gesproken. Een aantal voorwaarden van Hegel, kierkegaard en Nietzsche wordt als uitgangspunt genomen voor de benadering van de volgende vragen: de vraag naar het gepaste genre voor de filosofie, de vraag naar de ruimtelijkheid van de tekst, vraag naar de tijdsaspecten van de tekst, en de vraag naar de belofte die een filosofische tekst in zich draagt. De filosofische problematiek die in belangrijke mate is geïnspireerd door het denken van Jaques Derida, wordt mede onder verwijzing naar de klassieke retorica en hedendaagse schrifttheorieën uitgewerkt.