Bent u er ook van overtuigd dat Eskimo's twintig woorden hebben voor sneeuw?Slimme mensen meestal nog slimmere kinderen krijgen?Colijn aan de vooravond van de Duitse inval zei:'Gaat u maar rustig slapen'?Muizen gek zijn op kaas en vleermuizen zichoriënteren met sonar?Muziek in mineur treurig is?De maan om de aarde draait?Er een vloek rust op Toetanchamons graf?Willem van Oranjes laatste woorden waren: Mon Dieu,aie pitié de mon áme, et de ce pauvre peuple? Dan is dit boek voor u. In deze nieuwe uitgave van de Kleine encyclopedie van misvattingen worden wederom opvattingen aan de kaak gesteld die ieder van ons van kindsbeen af heeft gekoesterd. Hans van Maanen, wetenschapsredacteur bij Het Parool, heeft zijn verzameling uitgebreid met tientallen nieuwe misvattingen, mythes en modieuze meningen, en vele oude van aanvullend commentaar en bewijs van het tegendeel voorzien. Meer, nog dan wij al dachten, groeit ons feitenrepertoire langzamerhand dicht tot een oerwoud vol onzin, halve waarheden en geruchten. Daar moet nodig eens het kapmes in. // Recensie(s):Van Maanen schreef eerder een boekje met spelletjes, en een met 28 wetenschappelijke wetten. Met deze kleine encyclopedie, waarin talloze (volks)wijsheden aan de kaak worden gesteld, heeft deze wetenschapsredacteur voor een dagblad zichzelf overtroffen. De feiten en meningen worden onderverdeeld in 10 categorieën, zoals taal, rekenen en aardrijkskunde. Dat stieren niet tegen rood kunnen blijkt op onwaarheid te berusten; Van Gogh heeft waarschijnlijk nooit zijn oor afgesneden, hooguit een oorlel. Lodewijk XIV zei nooit: "L'état c'est moi". Zelfs de uitvinding van de gloeilamp door Edison en de stoommachine door James Watt worden ter discussie gesteld. Beschreven wordt dat witte wijn niet altijd afkomstig is van witte druiven en dat oude jenever geen dag langer op fust heeft gelegen dan jonge. Een boekje vol wetenswaardigheden, zonder pretenties. Een beetje lering en veel vermaak. Deze editie is vrij ingrijpend bewerkt: de afdeling medische misvattingen verhuisde naar een apart boek ("Het hart zit links", a.i. 93-48-198-5), oude teksten werden herzien en tientallen nieuwe werden toegevoegd, zodat het boek toch nog bijna 50 blz. dikker werd.