Dit uitgebreide up-to-date handboek over longfunctie-onderzoek vult een opvallende lacune in het Nederlandse taalgebied, waar dit onderzoek niettemin zonder enige twijfel een hoog niveau bereikt. Longfunctie-onderzoek blijft trouwens één van de belangrijkste basisonderzoeken in de pneumologie en dit zowel in de diagnostiek, het leiden en beoordelen van de behandeling als het bepalen van de prognose. Zo veronderstelt de diagnose van astma het volgen van piekflowmetingen of het bepalen van een histaminedrempel. De diagnose van interstitieellonglijden is nauwelijks denkbaar zonder een druk-volumecurve en de behandeling hiervan is niet mogelijk zonder het volgen van de longvolumes en de transferfactor. Ook het correct behandelen van chronisch obstructieflonglijden vergt het bepalen van bronchusverwijdende respons en verder is het volgen van de jaarlijkse afname van één-seconde-waarde bijzonder belangrijk in de follow-up van chronisch obstructief Ionglijden. De toepassingen en indicaties van longfunctie-onderzoek zijn echter veel uitgebreider, zoals uit de diverse hoofdstukken van dit boek blijkt.