In een inleiding en vijf hoofdstukken over het werk van Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir, Albert Camus, Anna Blaman en Wolfgang Borchert wordt een beeld gegeven van het literaire existentialisme (1935-1960). Het accent in de inleiding valt op het semantische universum van het literaire existentialisme dat aan de hand van de beginselen van de existentiële fenomenologie wordt uitgewerkt. Daarnaast krijgt de literatuur van het existentialisme nader gestalte door een vergelijking met de belangrijkste andere literaire conventies van de twintigste eeuw, namelijk die van het modernisme, van de historische avantgarde en van de nouveau roman / het postmodernisme. In de vijf hoofstukken die op de inleiding volgen, wordt het semantische model van het literaire existentialisme operationeel gemaakt in het literaire werk van de genoemde auteurs, met name in het proza van Camus en Sartre. Beschreven keuzes heeft een bijzondere meerwaarde voor de huidige literatuurgeschiedenis, omdat in deze studie een semantisch netwerk van het literaire existentialisme wordt gepresenteerd dat niet strikt aan het werk van Sartre of Camus ontleend is. Daarnaast wordt het autonome karakter van de literatuur van het existentialisme onderstreept.