Van pottenkijker tot boegbeeld

Van pottenkijker tot boegbeeld. 200 jaar Gelderse Commissarissen van de Koning(in). Tot begin 1795 was Nederland een republiek, waarvan het voormalige hertogdom Gelre officieel de eerste in rang was van de zeven soevereine gewesten. Na de komst van de revolutionaire Franse troepen was het echter gedaan met de gewestelijke autonomie en werd het land een centralistische staat. Eind 1813 werden de Fransen weer verdreven en aanvaardde Willem Frederik, de zoon van de laatste erfstadhouder Willem V, de titel van soeverein vorst. Korte tijd later werd hij als Willem I koning. Tweehonderd jaar geleden werd ons land dus een koninkrijk, met een telg van het geslacht Oranje-Nassau op de troon. Er kwam een nieuw staatsbestel, waarin zowel elementen uit de oude Republiek als ook uit de Bataafs-Franse tijd werden opgenomen. De gewesten van weleer werden provincies en aan het hoofd van die provincies kwamen gouverneurs’te staan, die vanaf 1850 ‘Commissarissen van de Koning(in)’ gingen heten. De dragers van dit hoogste ambt van de provincie kregen verschillende bevoegdheden.