In 1933 werden tijdens de aanleg van een woonwagenkamp in Oss de resten van een prehistorisch grafveld gevonden. De belangrijkste vondst betrof een bronzen emmer die als grafurn was gebruikt, waarin behalve crematieresten ook een ijzeren zwaard met een met bladgoud versierd handvat, onderdelen van een paardentuig en ijzeren messen zaten. Zestig jaar na de ontdekking vond in de periode van 1997 tot 2002 nieuw onderzoek plaats om het, inmiddels in de vergetelheid geraakte graf, opnieuw op te sporen. In deze uitgave wordt dat nieuwe onderzoek op heldere manier uiteengezet en wordt zo een compleet beeld geschetst van de belangrijkste vondst uit de vroege ijzertijd en de sociale context waarin we die kunnen plaatsen.