"'ja dat had je niet verwacht, hè?" "Jezus, dat kun je wel zeggen ja. Maar Mar, je was toch aan de pil?" Ik schuif een stoel onder de tafel vandaan en ga er met mijn blote kont op zitten. Het voelt koud aan. Ik zoek mijn sigaretten, steek er een op en duw de hond weg, die aan mijn benen likt. Hij wil naar buiten. "Rot op."
"Wat zeg je?"
"Nee, Majok wil naar buiten, die kan wel even wachten." "Zal ik straks terugbellen?" "Nee! Toe maar, vertel!" Ik rook terwijl ik probeer te luisteren. Mijn hoofd bonkt, mijn hart ook. Ik ben geschrokken. Ik wil haar vragen waarom ze het wil doen. Weet ze liet wel zeker? Is die beslissing niet te haastig genomen? Haar verhaal dringt tussen de ongestelde vragen door mijn hersenen in.'
Caro, als oud-Dolle Mina een groot voorvechtster van het recht op abortus, is totaal overrompeld als haar dochter haar in het buitenland belt om te zeggen dat ze zwanger is en abortus gaat plegen. In de vijf dagen die haar dochter als bedenktijd in acht moet nemen dringt het verleden zich onontkoombaar aan haar op - en langzaam begint Caro in te zien dat de strijd die zij ooit voerde heel anders ervaren wordt nu die haar, een hele tijd later, persoonlijk raakt.

Het autobiografische Vijf dagen bedenktijd biedt een hilarische terugblik op een veelbewogen periode in onze geschiedenis, die Germaine Groenier vanaf de frontlinie meemaakte. Maar het is meer dan dat: het is ook en vooral liet aangrijpende relaas van een sterke vrouw die zich plotseling bekneld weet tussen haar idealen en haar verlangens.

Germaine Groenier was jarenlang programmamaakster bij de VPRO. In 1998 verscheen van haar het autobiografische Een stuk van mijn hart.