Aan de vooravond van de verkiezingen van 1998 onderzoeken drie schrijvende politici de schijn en werkelijkheid van het poldermodel. Ze beschrijven de politieke cultuur van ons land en stellen in afzonderlijke beschouwingen vragen als: Maakt de voortdurende belofte van welvaartsgroei burgers tot consumenten? Is onze inspraakcultuur toegerust om snelle aanpassingen in een rauwe wereldeconomie te realseren? Ondergraaft immigratie de culturele samenhang en welke grenzen moet een samenleving in dat geval trekken? Is Nederland een 'semi-soevereine staat' geworden en verliest het parlement daardoor zijn betekenis?