Vaders. Onmiddellijk roept dat woord een beeld op van die ene, die in ieders leven het belangrijkst is: de eigen. Moeilijker is het je voor te stellen dat er zoveel verschillende vaders zijn. Die verschillen spreken uit de verhalen van de schrijftsters, die altijk ook weer dochters zijn. Dochters in wier leven, net als in dat van iedereen, de vader een rol van onvergelijkbare betekenis speelt. Hoe uiteenlopend al die vaders en al die dochters ook zijn, toch zijn de overeenkomsten in de onderlinge relatie frappant: de gelijksoortige oerverwachting van wijsheid, bescherming en koestering, de hulpeloze, argeloze liefde voor die allereerste man in het leven van een kind, en vaak ook de wanhoop wanneer die liefde gebrekkig wordt beantwoord, verraden, beschaamd, verzaakt. In deze bloemlezing werd gekozen voor een caleidoscopisch beeld van vaders en wat zij oproepen in het leven van hun dochters. In 'Vaders' krijgen schijnbaar willekeurige 'gewone' mannen door hun vaderschap een bijzonder bel