In DE BOUWSTENEN VAN DE SCHEPPING voert Gerard 't Hooft de lezer mee op zijn ontdekkingsreizen door de wereld van het kleine. Komt er een eind aan deze reis? Is er ten slotte een alles overkoepelende theorie? Duidt alleen de gedachte aan zoiets niet op een grenzeloze zelfoverschatting, of onderschatting van de schepping?