In Over het geluk, waarin de kern van de filosofie van Epicurus (341-271 v. Chr.) te vinden is, zet de grote filosoof uiteen wat een mens moet doen om gelukkig en evenwichtig te leven. Zijn praktische en wijze levenslessen vormen een nog altijd verrassend actuele leidraad om angst en pijn te overwinnen. Als we de levenslessen van Epicurus goed voor ogen houden, hebben we niets te vrezen, zelfs niet de dood.

Toch werd de levensleer van Epicurus eeuwenlang verkeerd verstaan en onderschat, misschien nog wel het meest in de christelijke traditie, waarin zondebesef, schuldgevoel, hel en verdoemenis het leven bepalen. Ten onrechte werd Epicurus afgeschilderd als een wellusteling, die zoveel at dat hij twee keer per dag moest braken. Ook zijn aanhangers zouden zich te buiten zijn gegaan aan eten, drank en seks. Maar Epicurus was beslist geen 'epicurist': zelfbeheersing en matigheid zijn juist belangrijk bij het nastreven van lust en geluk.