Tom Lanoye – Maten en gewichten

Verzamelde columns van de Vlaamse schrijver, geschreven tussen 1992 en 1994. Nu pas gelezen. Een stukje geschiedschrijving dus, gelezen met ‘de kennis van nu’, zoals een niet nader te noemen Nederlands politicus onlangs introduceerde als uitdrukking.

Dat betekent aan de ene kant irrelevantie, aangezien ik over de Antwerpse gemeentepolitiek eigenlijk niet zo veel weet en ook niet hoef te weten, aan de andere kant wel weer vermakelijk om te zien dat politiek eigenlijk ook maar een spelletje van kleine mensen is. Daar tegenover staan de columns over Zuid Afrika, waar begin jaren negentig wereldgeschiedenis werd geschreven. Lanoye was er bij, ging in de rij staan voor het stembureau samen met een vriendin van hem die wel mocht stemmen en schreef er meerdere columns en verhalen over.

Lanoye is een sterk observeerder met een groot gevoel voor rechtvaardigheid. Daardoor zal niet iedereen hem kunnen pruimen, maar het maakt hem wel een goede schrijver. Toch kan ik me na een aantal geweldige romans van hem (Slagerszoon met een brilletje!) niet herinneren dat ik het afgelopen decennium een mooie roman van hem gelezen heb. Heb ik niet goed opgelet of paste de jonge en hilarische (Alles moet weg) Lanoye beter bij mijn belevingswereld destijds dan de huidige gearriveerde multikunstenaar die Lanoye geworden is nu bij mij past?

Vooral voor de Zuid-Afrikaanse columns vond ik deze bundel de moeite waard. Lanoye woont parttime in Kaapstad en is genoeg insider om nuttige informatie te vinden, genoeg buitenstaander om observator te kunnen blijven.

Citaat: “Deze columnbloemlezing is in haar eentje al een informatie-autostrade: U vindt er van alles in terug, het gaat razendsnel vooruit en u wordt er een stuk wijzer van. Maar u hebt er goddank geen beveiligde telefoonlijn voor nodig, de hardware is goedkoper dan een computer en de software zit al sinds uw prilste jeugd onder uw schedeldak.” (blz.7)

Meer boeken van Tom Lanoye.