ZANDGROND

Thomas de Soet, journalist, gaat gebukt onder een gelukkige jeugd. Door deze ongebruikelijke handicap, een teveel aan meegekregen warmte, is bij' geneigd de levens van anderen binnen te dringen met een bijna onuitstaanbare drift tot zingeving, troost en verlossing. Dit heeft hem eenzaam gemaakt. De actrice Emma Zoelmond is als kind haar moeder kwijtgeraakt. Zoekend naar houvast heeft ze de herinnering uitgebannen, Anderen laat ze alleen toe als troost 111 een leven dat ze elke dag weer opnieuw moet verzinnen op de planken.

De schok van hun ontmoeting belooft een spectaculaire balans te brengen. Vullen zij elkaar niet perfect aan? Maar Thomas legt Emma een verleden op dat ze niet herkent, en zij berooft hem van zijn mooie rol. In hun pogingen elkaar te bereiken raakt Emma steeds verder gedesoriënteerd. Thomas vlucht meer en meer in het dagboek van zijn grootvader. De moeilijk leesbare aantekeningen weet hij' samen te voegen tot een aangrijpend verhaal over desillusie, wanhoop en een wonderlijk uit de modder opbloeiende liefde in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog. Het verhaal van zijn grootvader lijkt een even simpel als harmonieus leefmodel te bieden. Of is het eerder een surrogaat? Misschien zijn Thomas en Emma eenvoudig verdoemd door hun verleden in Hilversum, die broze stad gebouwd op zandgrond. Waar niets kan beklijven.