Een boek dat een indruk wil geven van het muzikale landschap in Nederland kan zich niet aan deze heikele vraag onttrekken: Bestaat er zoiets als Nederlandse muziek? Het enige correcte antwoord kan niet anders luiden dan: Nee. Hoe zouden de 618 componisten die Nederland rijk is in één notenbeeld te vangen zijn? Zelfs de elf componisten die in dit boek aan het woord komen tonen onderling grote verschillen, en niet alleen omdat ze van verschillende generaties zijn. Gaapt er niet een flinke kloof tussen de conceptuele denkwijze van Dick Raaijmakers en de levendige muziek van Rob Zuidam? Wat heeft een traditioneel componist als Theo Loevendie, die zijn ideeën achter de piano opdoet, in hemelsnaam te maken met een abstraherende kunstenaar als Cornelis de Bondt, die een substantieel deel van het componeren toevertrouwt aan de computer?
Toch houdt Jacqueline Oskamp in haar inleidende betoog een pleidooi voor een volmondig: Ja. En óf er een Nederlandse muziek bestaat! Sterker nog, je herkent haar uit duizenden.