Szász, oud-directeur van De Nederlandsche Bank, maakte het proces van monetaire eenwording vanaf het begin mee. Bij dat proces gaven politieke overwegingen de doorslag. Voor Frankrijk was Duitse dominantie onaanvaardbaar; het wenste monetaire zeggenschap. Die kon Parijs alleen krijgen als de monetaire besluitvorming werd overgeheveld van het nationale naar het Europese vlak. Duitsland achtte door zijn omvang en ligging in het centrum van Europa en met de geschiedenis van de afgelopen eeuw in gedachten, de politieke eenwording van Europa van vitaal belang. Monetaire eenwording was daarvoor, gezien de Franse houding, een voorwaarde. Die eenwording kreeg iedere keer een impuls als Duitsland Franse steun nodig had op de lange weg naar de Duitse hereniging na de val van de Muur. Maar er waren tussen de twee landen ook diepgaande meningsverschillen. Politieke spanningen zijn daardoor bij de euro vanaf het begin ingebouwd.
Ook de rol van Nederland bij de Europese monetaire eenwording krijgt aandacht in dit boek. Duitsland en Nederland werkten nauw samen om een stabiele euro te verzekeren. Onze harde gulden zorgde voor veel invloed. Overigens waren de regering en De Nederlandsche Bank het niet altijd eens over wat nodig was om de gulden hard te houden. De botsingen die zich daarbij voordeden worden in dit boek niet verzwegen.