Dit boek is het vijfde in de reeks over periodes of thema's uit het oeuvre van Eugeen Van Mieghem (1875-1930).

In dit boek beschrijft de auteur hoe na vijf jaren van artistieke stilte na het overlijden van zijn vrouw in 1905, Eugeen van Mieghem, rond 1910 opnieuw deelnam aan de jaarlijkse exposities van de Antwerpse vereniging Kunst Van Heden. Op hun salons werden soms ensembles getoond van belangrijke buitenlandse kunstenaars. Vooral het oeuvre van Jean-Louis Forain leek Van Mieghem te inspireren in zijn composities over het uitgaansleven in de Antwerpse binnenstad. Van Mieghem exposeerde vanaf 1912 in binnen- en buitenland naast meesters als James Ensor en Rik Wouters. Vooral die twee kunstenaars werden bij de Antwerpse burgerij gepromoot door Frans Franck. In 1912 hield Van Mieghem in het Antwerps Koninklijk Kunstverbond zijn eerste individuele tentoonstelling waarop kunstcritici zeer enthousiast reageerden. Een jaar later kocht Max Rooses een ganse verzameling pastellen van Van Mieghem en schonk ze aan het Museum Plantin-Moretus.
Dit boek over zijn oorlogsoeuvre geeft een chronologisch overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen die de kunstenaar tijdens de Eerste Wereldoorlog beleefde of via de toenmalige pers of Duitse propaganda vernam.