In 1565 openden de Antwerpenaars fier hun nieuwe stadhuis. Het renaissancepalazzo straalde de grootsheid en autonomie van een wereldstad uit. Kort nadien brandde het stadhuis uit en verloor Antwerpen geleidelijk zijn glansrol. Maar het stadsbestuur ging door met het inrichten van het stadhuis, met beeldhouwwerken van Baurscheit, en schilderijen van Rubens, Metsijs, Francken, Van Veen of De Succa. De verbouwingen vanaf de jaren 1860 sloten aan bij de traditie van grootsheid en autonomie: toen werd het eerste verdiep echt het Schoon Verdiep. Opnieuw deed de stad beroep op kunstenaars van het moment zoals Henri Leys en de schilders die verbonden waren aan de Antwerpse Academie van Schone Kunsten. Dit boek neemt de lezer mee in de lange geschiedenis van het stadhuis van Antwerpen. Het boek plaatst het stadhuis in de context van politieke gebeurtenissen en bestuurlijke geschiedenis. De auteurs besteden uitgebreid aandacht aan de architectuur, de bouwgeschiedenis en de rol van de Grote Markt.