De afgelopen decennia hebben zich binnen de joodse gemeenschap in Nederland ingrijpende veranderingen voorgedaan. Enerzijds was er sprake van een sterke afkalving van het ledental van de joodse kerkgenootschappen, terwijl anderzijds het aantal informele joodse netwerken leek toe te nemen. Door de sinds de jaren zeventig toegenomen immigratie van joden uit met name Israël en het voormalige Oostblok, nam bovendien het aantal buitenlandse joden in Nederland toe.

Voor joodse instellingen en organisaties was het vaak moeilijk om op genoemde ontwikkelingen in te spelen, aangezien actuele demografische gegevens over de doelgroep ontbraken en inzicht in de mate van binding aan het jodendom, een uiterst belangrijke factor in verband met het gebruik van joodse voorzieningen, zo goed als afwezig was. Deze studie voorziet in deze leemte.