De Belgische verkiezingen van 1999 betekenden een breuk inde buitenlandse politiek. Premier Verhofstadt werd degangmaker van een beter samenhangende Europese defensie.De traditionele solidariteit met de Amerikanen maakte na deaanslagen van 11 september al snel plaats voor bedenkingenbij de Amerikaanse aanpak van het terrorisme. In de aanlooptot de oorlog met Irak schaarde de regering-Verhofstadt zichin het Frans-Duitse kamp dat zich verzette tegen een militairingrijpen. België was niet zomaar een meeloper. Bijna eenweek lang hield België navo-steun aan Turkije tegen, zelfstoen Frankrijk en Duitsland de strijd hadden opgegeven. Degrijze muis was een brullende muis geworden.Algauw ontstond er ook een diepe crisis met Washingtonwegens de genocidewet. Amerika stelde zelfs Brussel alsvestigingsplaats van de navo in vraag. Paars boog onderAmerikaanse druk na een moeizaam intern debat dat diepewonden sloeg. Paars II probeerde nadien de brokken te lijmen,ook met Washington, maar de fundamentele houdingtegenover de vs bleef bewaard.In Brullende muis reconstrueert Jan Balliauw aan de hand vangesprekken met direct betrokkenen wat er zich tijdens dezewoeligste periode in de Belgisch-Amerikaanse relaties achterde schermen heeft afgespeeld. Hij geeft een unieke kijk op hoede nieuwe buitenlandse politiek tot stand komt.