Ferdinand Alvarez de Toledo (1507-82), beter bekend als de hertog van Alva, is de geschiedenis ingegaan als de bloedhond van de Nederlanden. De generaal werd door de Spaanse koning Filips II naar hier gestuurd om de opstand tegen de Spanjaarden neer te slaan. Hij deed dat op een meedogenloze manier: hij stelde de Raad van Beroerten in, beter bekend als de Bloedraad, liet duizenden mannen, vrouwen en kinderen afslachten, liet de populaire graven Egmont en Hoorn - collega’s van Willem van Oranje - in Brussel onthoofden en voerde de Tiende Penning in, een belastingmaatregel die tot nog grotere volkswoede in de Nederlanden leidde.
Henry Kamen kijkt in zijn biografie achter het keiharde imago van de hertog van Alva en ontrafelt diens motieven. Kamen beschrijft de vroege jaren van Alva, zijn talloze reizen in heel Europa en zijn complexe militaire en politieke carrière die de hertog tot de belangrijkste generaal van Spanje maakte. Kamen put rechtstreeks uit de rijke en levendige correspondentie van de hertog en reconstrueert zo de waarden en normen van de generaal. Hij plaatst Alva’s schrikbewind in de context van diens tijd en van de koningen die hij onvoorwaardelijk diende: Keizer Karel en Filips II van Spanje.