Tijdens zijn vakantie in september 2004 in Toscane overleed Bram Vermeulen onverwacht aan een hartstilstand. In zijn computer vond zijn partner Shireen Strooker een verzameling teksten, gedichten en liederen, die Bram zelf had geselecteerd uit zijn enorme verzameling zwarte Chinese dagboekjes. De teksten stonden in zijn computer in de map: ‘Ik kan niet stilzitten’. Het schrijven was voor Bram een manier om tot rust te komen. Daarom gaan ze vaak over wolken en zon, over wind en water, over stenen, bergen en bomen en veel minder over mensen, toestanden en situaties. Ze ontstonden dan ook altijd op plaatsen waar hij alleen was. Rust! bevat ruim 150 teksten, opgedeeld in drie delen en een toegift. Samen vormen ze een concert, maar elk deel klinkt apart. De teksten staan in chronologische volgorde en geven zo weer hoe het denken en voelen van Bram Vermeulen evolueerde.