Anna, een 24-jarige Vlaamse vrouw, studeert geschiedenis in Amsterdam. Als ze zwanger wordt, keert ze terug naar België en neemt haar intrek in het huis van haar pas overleden vader.

Anna voelt haar kind in zich groeien, maar raakt steeds meer in de greep van het verleden. Zo is ze gefascineerd door de krantenknipsels die haar vader massaal verzamelde, maar ze slaagt er niet in er orde in te scheppen. Maar wie om blijft kijken, verandert net als de vrouw van Lot in een zoutpilaar. Deze onbeweeglijkheid en passiviteit lijken de zwangere vrouw steeds meer te bevangen. Dat maakt de roman uiterst beklemmend.


De pers over 'Een zuil van zout':

'Een zuil van zout is niet alleen een sober en gevoelig, maar ook een rijk en intelligent geschreven roman.'
NRC-Handelsblad

'Een verademing binnen de Nederlandse literatuur. Het slot is prachtig, tragisch en positief in één.'
Opzij

'En ingehouden requiem voor een doodgeboren kind, maar ook een bijna heidense ode aan de oerkracht van het vrouwelijke lichaam. (...) een suggestief en verstild boek.'
Frank Hellemans, Knack

'Van de eerste tot de laatste bladzijde heb ik intens met Anna meegeleefd.'
Flair