'Ik neem taal te letterlijk. Soms zegt men: ''Dat zal wel leuk zijn.'' Ik begrijp niet waarom mensen zoiets zeggen. Ze kunnen toch niet in de toekomst kijken? En waarom zou je iets zeggen wat je niet zeker weet? Dat begrijp ik niet, dat heeft geen zin. Daar dienen woorden niet voor.'
Dominique is anders, ze heeft autisme. Mensen vinden haar 'moeilijk'. Autisme is onzichtbaar. Een persoon met autisme leeft op een andere planeet.
In dit autobiografische verslag leren we autisme kennen van binnen uit. We voelen aan den lijve de hinder die Dominique ondervindt bij het uitvoeren van dagelijkse bezigheden, zoals boodschappen doen of koken. De wereld is beangstigend omdat alle zintuiglijke prikkels een chaos teweegbrengen, met een allesoverheersend gevoel van ontreddering en paniek tot gevolg. Gewone geluiden, zoals het geritsel van een plastic zakje of geroezemoes, veroorzaken helse pijnen, vergelijkbaar met tandpijn. Communicatie verloopt stroef en leidt tot misverstanden en onbegrip, met ruzie tot gevolg. Sociaal contact lukt alleen bij mensen die ze goed kent.
Deze uitermate heldere uiteenzetting geeft ons inzicht in de verwarrende maar ook soms grappige belevingswereld van een jonge vrouw met autisme.
Theo Peeters, directeur van het Opleidingscentrum Autisme, schreef een inleiding.