We beleven een nieuw romantisch tijdperk. Meer en meer mensen zoeken hun heil in allerlei vormen van irrationalisme, niet alleen in religieus fundamentalisme, etnisch nationalisme en onverdraagzaamheid, maar ook in New Age en 'emotionele intelligentie'- Dat is een duidelijke reactie tegen de vroegere overbeklemtoning van de rede en het wetenschappelijk denken. Volgens sommigen heeft de Verlichting alleen maar tot dwaasheden en misdaden geleid, met als absoluut hoogtepunt Hirosjima en Auschwitz. Dit is een wel erg eenzijdige visie. De huidige vlucht in romantisch extremisme heeft ook te maken met de globalisering. De wereld verandert grondig en snel, zowel politiek-economisch (neoliberalisme) als wetenschappelijk (toevalstheorieën, kloontechnieken, gentechnologie...) en sociaal (multiculturaliteit). Dergelijke snelle maatschappelijke veranderingen scheppen onzekerheid bij veel mensen en die onzekerheid voedt de nieuwe romantische golf.
Ludo Abicht stelt tegenover 'emotionele intelligentie', het modewoord van het moment, het begrip 'intelligente emotie', een samengaan van rede en emotie, van doordachte en doorleefde emotie, zeg maar. Hij vindt dat men, na de vergissingen en catastrofes van de voorbije eeuw, zeer bedachtzaam te werk moet gaan. Niet uit voorzichtigheid maar uit welbegrepen radicalisme. Zijn boek Intelligente emotie is een pleidooi voor de herwaardering van het gevoel, maar dan wel als 'intelligente', dat wil zeggen bevrijdende, emotie.