In vier verhalen, `De woning', `De brug', `De reis' en `Het motief', vertelt Wassmo over de eenzaamheid van vrouwen in situaties waarin ze door anderen verlaten zijn of waarvoor ze zelf gekozen hebben.
Zoals de vrouw die naast haar relatie geen contact met de buitenwereld heeft. Ze bezichtigt huizen en bedenkt dialogen die ze met mensen heeft die het huis ook bekijken. Maar wat moet ze als haar man `eerlijk en met respect' vertelt dat hij een ander heeft?

In Het Motief komt door de onderkoelde taal de enorme tragiek van de personages sterk tot uitdrukking. Door haar associatieve schrijfstijl weet Wassmo de onderhuids levende gevoelens precies te treffen.