'...Ljoedmila Oelitskaja is de Tsjechov van een Rusland dat honderd jaar ouder geworden is...' Dominique Fernandez in Le Nouvel Observateur

Elke zomer ondernemen leden van Medea's omvangrijke familie een pelgrimstocht naar hun oermoeder op de Krim. Medea is kinderloos gebleven, maar waakt als een moeder over het samenraapsel van flierefluiters en zwartkijkers dat ze als haar eigen kroost beschouwt. Het verhaal spitst zich toe op Nika en Masja, twee dochters van Medea's zus Aleksandra. Ze ruziën over een man met wie ze allebei naar bed gaan. Wat de een schouderophalend als een incident beschouwt, is voor de ander reden tot zelfmoord. Het voorval herinnert Medea aan de wonden in haar eigen leven.