'...Ze poetst haar zinnen niet op tot ze glimmen als moskeeën. Ze overspeelt haar zich in verbeelding en realiteit oefenende schrijvershand niet...' Elsevier

Idil voelt zich gevangen in de islamitische gemeenschap waarin ze opgroeit, die de eigenwaarde van een vrouw systematisch ontkent. Ze ondergaat de rituele besnijdenis als een vernedering. Seksuele ondergeschiktheid ervaart ze wanneer eerst haar leraar Harun en daarna de haar toegewezen man, Zade, haar zonder respect gebruiken. Vluchten uit dit leven lijkt niet mogelijk, tot Idil een blanke man ziet op wie ze van een afstand verliefd wordt.