De preken van Charles Haddon Spurgeon hebben een bekendheid gekregen die zonder weerga is in de recente kerkgeschiedenis. En dat niet alleen tijdens zijn leven, toen wekelijks duizenden Londenaren in de Metropolitan Tabernacle onder zijn gehoor zaten of stonden. Want ruim een eeuw na zijn dood (Spurgeon overleed in 1892) blijkt het werk van deze 'prins onder de predikers' nauwelijks aan frisheid en zeggingskracht te hebben ingeboet.
Spurgeons nalatenschap bestaat uit een ongekend groot aantal preken en Schriftoverdenkingen, waarvan die over de wonderen en gelijkenissen van de Heiland ongetwijfeld tot de bekendste behoren. En terecht, want ze zijn van een geweldig rijke inhoud. De volgende recensies illustreren dat op heel treffende wijze:
'Altijd weer worden we getroffen door de wijze, waarop Spurgeon naar het hart van het Evangelie doordringt.' (DE WAARHEIDSVRIEND).
'Zijn preken raken het geloof in zijn diepste kern en bevorderen het geestelijk waakzaam en werkzaam zijn.' (GEREFORMEERD WEEKBLAD).
'De uitgave van deze beide boeken is in een woord prachtig. Het merkwaardige van Spurgeon is dat hij op een levendige directe wijze de Schrift heeft laten spreken. Sommige mensen leven in het misverstand dat preken bundels vervelend zouden zijn. Dan hebben ze nog nooit iets van Spurgeon gelezen!' (FRIESE KERKBODE)
'Rijke geestelijke schatten liggen in deze bladzijden opgetast ... de geweldige actualiteit van Spurgeon spreekt duidelijk uit dit werk!' (REFORMATORISCH DAGBLAD)
Deze fraaie heruitgave van de bundel De wonderen van de Heiland is wat de inhoud betreft geheel ongewijzigd. Op dezelfde wijze is tegelijkertijd een heruitgave verschenen van Gelijkenissen van de Heiland.