"Het maken van professionele beleidsplannen is waarschijnlijk de most sexy baan bij de overheid. Het is voornamelijk het werk van beleidsambtenaren en adviseurs die daarvoor worden ingehuurd. Deze 'praktische beleidskundigen' hanteren soms de ontwerpmethoden die de beleidswetenschap heeft ontwikkeld. Vaker echter hebben zij hun eigen manier om tot professionele beleidsplannen te komen. ""Beleidsconstructie, coproductie en communicatie"" beschrijft er zes - het intelligent navolgen van andere beleidsmakers; - het uitlokken van beleidsvoorstellen bij de doelgroep;- het ontwikkelen van beleid-op-maat; - het vormen van beleid in overleg met het middenveld; - het maken van beleidsplannen met publieksparticipatie; - het oplossen van problemen via manipulatie. De methoden - de Japanse methode, de Mao-methode, de ingenieursmethode, de Oud-Hollandse methode, de Amerikaanse methode en de jezuïtenmethode - worden besproken aan de hand van praktijkvoorbeelden"