GHB is een merkwaardige drug. Uitgaanders raken ervan in een comateuze toestand. Er doen wilde verhalen de ronde over seksueel misbruik nadat iemand ongemerkt de vloeistof in je drankje heeft gedaan. Toch gebruiken steeds meer jongeren dit narcosemiddel. En dat doen zij nota bene vaak als dansdrug.
Worden de risico's door drugsvoorlichters en de media overdreven, of sluiten jongeren er hun ogen voor en geloven ze meer in de juichende verhalen over GHB op het internet? Wat maakt de roes zo prettig dat gebruikers de nadelen van het middel op de koop toenemen?

In GHB: Tussen extase en narcose vertellen gebruikers hoe zij de GHB roes ervaren. Zij nemen geen blad voor hun mond als zij spreken over de aangename effecten, maar ook niet als het gaat over de risico's. Verpleegkundigen komen aan het woord over problemen en ongevallen. Dealers en politiemensen schetsen hun beeld van de markt.
Dit boek geeft zowel gebruikers als preventiewerkers, politiemensen en beleidsmakers meer inzicht in de achtergronden, beleving en gevaren van de eerste drug mede dankzij internet furore.

Dit onderzoek is uitgevoerd door het Criminologisch Instituut 'Bonger' van de Universiteit van Amsterdam en het Centrum voor Verslavingsonderzoek (CVO) te Utrecht.