In het nagelaten werk van schaakpedagoog Max Eurwe heeft 'Handleiding voor het schaakspel' altijd een bijzondere plaats ingenomen. Het manuscript ontstond vlak na zijn wereldkampioenschap in 1935. Het werd door kenners al direct erkend als een basis opleidingsboek van uitzonderlijke allure. Euwe schreef in zijn inleiding: 'In dit boek heb ik als leuze gekozen: maak het de lezer niet te moeilijk. Het is volgens mijn ervaringen zeer belangrijk, dat een leerboek voor beginners niets bevat wat niet gemakkelijk te begrijpen valt. Schaken is een tijdspassering en het mag dan ook van de beginnende beoefenaren niet te veel eisen.'