In de Egyptische Sinai ligt aan de Rode Zee een klein bedoeienendorp, waarvan de bewoners vooral bestaan van de visvangst. Op 5-jarige leeftijd valt Abid'allah uit een boom, wordt doofstom, een voor 15% van de dorpsbevolking erfelijke aandoening. Hoewel hij met gebarentaal met iedereen kan communiceren wordt hij door zijn gedrag een beetje als dorpsgek gezien. Veertien jaar later sluit hij vriendschap met een dolfijn die vrijwillig zijn gezelschap verkiest. Door zijn wil met haar te communiceren leert hij weer praten. Abid'allah en zijn dolfijn brengen een toeristenstroom op gang en na een jaar of drie behoort hij tot de belangrijkste dorpsbewoners. Dit waar gebeurde verhaal is -licht geromantiseerd- opgetekend door documentairemaakster Pascale Noa Bercovitch, zelf sinds haar 17de aan een rolstoel gebonden. Geillustreerd met 18 kleurenfoto's gebundeld in een katern in het midden van het boek. De schrijfstijl is bloemrijk, een beetje gewild, maar het verhaal is boeiend. Zal "New Age" aanhangers zeker aanspreken.