Als Nederlands meisje van 13 jaar komt Mart in 1942 in het Japanse kamp Kramat terecht. Dit is inmiddels het 3e kamp waar zij met haar moeder en broertje Jan naar toe wordt getransporteerd door de Japanse bezetters in het toenmalige Nederlands-Indië. In Kampkind weet Estelle van Bilderbeek op een sobere en daardoor juist zo beklemmende wijze het kampleven te beschrijven, zoals een opgroeiende puber dat waarneemt. Een leven met ook veel onderhuidse spanningen, een altijd aanwezige dreiging van de wrede Japanse bewakers, honger, ziekten en emoties. Emoties waarvoor in het kampleven geen plaats kan zijn, waardoor verdriet en blijdschap zo worden weggestopt dat Mart daar heel nuchter over vertelt. belangrijk voor haar is haar vriendschap met een leeftijdgenote Joyce, die het heel wat zwaarder heeft door de zorg voor haar ziekelijke moeder en kleine broertjes en zusjes.