Blankenberge werd al v??r het midden van de 19de eeuw als een aantrekkelijke badplaats geprezen. nAnno 1843: `De aantrekkelijkheden van dit kleine badplaatsje zijn de grote kalmte, de gezonde lucht en hetweldoend baden'. Het ging toen om een elitair en internationaal zomerpubliek dat er 's zomers kwam `kuren'... `C'est un endroit de bains qu'on peut dire europ?en'. nHet elitaire publiek verdween na de Grote Oorlog en de toeristische sector moest het voortaan stellen met een middenstandspubliek. Ook profiteerden al maar meer dagjesmensen van zonnige zomerdagen voor een uitstapje naar zee. De levensstijl in de badplaats veranderde: het werd er luidruchtiger, de ontspanning werd gepopulariseerd en het zonnebad maakte zijn opgang. nDe vlugge wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog en de toeristische start noemde men `miraculeus'. Blankenberge ontwikkelde zich tot een populaire badplaats met `groot vermaak en veel volk'. Het was gezellig op de wandeldijk en in de smalle winkelstraten en een waaier aan evenementen voorkwam verveling. Verblind door de massale toeloop schonken zowel het gemeentebestuur als de private sector al te weinig aandacht aan modernisering en vernieuwing. Blankenberge kreeg de faam `een grote Vlaamse kermis' te zijn waar de teloorgang op zeker moment overal merkbaar was. nDe oude vissersstad herwon in het laatste decennium van de 20ste eeuw een vernieuwde en frisse aanblik zodat de media nu met lof spreken over `de renaissance van Blankenberge'. Intussen is men duidelijk de kaart van een `beter publiek' gaan trekken: naast de traditionele festiviteiten brengt de badplaats een waaier aan nieuwe kwalitatieve evenementen en meerdere elk-weer-attracties. Ook in de hotelsector kwam er een opmerkelijke vernieuwing op gang.