Het is moeilijk om tere zaken aan de orde te stellen. De prediking in de gereformeerde gezindte is een onderwerp dat ja niet zo maar ter discussie stelt. Toch voelde de auteur zich sterk gedrongen een aantal zaken hierover aan het papier toe te vertrouwen. Als geïnteresseerd gemeentelid signaleert hij een aantal zaken hiervoor aan het papier toe te vertrouwen. Als geïnteresseerd gemeentelid signaleert hij een verschil ten aanzien van de leer en de leiding die aan de gemeente wordt gegeven in vergelijking met vroegere tijden. Vanuit de bijbel en de drie formulieren van enigheid gaat hij na of we als gereformeerden een rechte gang maken. Hij betrekt hierin auteurs uit de reformatietijd en oud vaders als Teellinck , a Brakel, van der Kemp en Van der Groe. Hij signaleert dat veel prediking thans in de gemeenten aanleiding tot verwarring kan geven. Stond eerder het geloof centraal, nu is dat de wedergeboorte. Het verschil lijkt klein, maar de gevolgen voor de prediking blijken groot te zijn. Ook komt het veranderde spreken over standen in het genadeleven aan de orde. De auteur hoopt deze uitgave het verwarde gemeentelid te bemoedigen. Tevens hoopt hij vanuit oprechte bewogenheid, dat ook ambtsdrager hierover zullen gaan nadenken.