Op maandagavond 14 september 2005 wordt Frances Newton, een zwarte moeder uit Houston, geëxecuteerd. De aanklacht luidt dat zij haar man en haar twee kleine kinderen met voorbedachten rade heeft doodgeschoten. Zelf houdt zij tot het einde vol onschuldig te zijn.

Kort voor haar executie zocht documentairemaker en journalist Ton Vriens haar op in de gevangenis. Onder de indruk van haar pleidooi probeert hij meer informatie over haar zaak in te winnen. Zo raakt hij verzeild in een onderzoek naar de moorden, dat uiteindelijk twee jaar zal duren.

Vriens spreekt met de rechercheurs, de aanklagers en de verdedigers. Daarbij komt een reeks bedenkelijke vergissingen en procedurefouten aan het licht. Zo was Frances' echtgenoot een dealer met schulden bij een Colombiaans drugkartel. De politie liet na dit spoor te onderzoeken. Een procureur laat zich in een interview ontvallen dat er een tweede pistool op de plaats van de misdaad was gevonden. Waarom is deze bewijslast aan de jury onthouden?

Maar gesprekken met familieleden leiden weer tot twijfels over Frances' onschuld. Gaf zij, verteerd door jaloezie, wellicht een contractmoordenaar opdracht haar ontrouwe echtgenoot uit de weg te ruimen, en werden de kinderen ongewild medeslachtoffer? Is het een dwaalbeeld dat een ogenschijnlijk normale, lieve jonge moeder haar kinderen nooit zal doden?