Bush kan pas werkelijk worden begrepen in relatie tot anderen, in het bijzonder tegen de achtergrond van de overweldigende en moeizame aanwezigheid van zijn beroemde vader. Weisberg beziet Amerika’s 43ste
president als een karakter in een tragedie van Shakespeare: via zijn relaties, verwanten, ideeën en invloeden. In deze even originele als overtuigende karakterstudie laat hij zien hoe Bush junior zich, gekleineerd door zijn vader, heeft omringd met surrogaatvaders, van de door hem evenzeer geïdealiseerde als verkeerd begrepen Churchill en Reagan tot de mannen die tijdens zijn presidentschap hun kans grepen: Cheney, Rumsfeld en Rove.