Na de Tweede Wereldoorlog leidde de moeder van prins Bernhard een teruggetrokken leven. Herhaaldelijk stak echter het gerucht de kop op dat prinses Armgard destijds sympathie had gekoesterd voor het nazi-regime in Duitsland. Uit het onderzoek dat E.J.H. Schrage verrichtte, onder meer aan de hand van het persoonlijk archief van de prinses, rijst een geheel ander beeld op. De verhouding tussen prinses Armgard en de NSDAP in haar woonplaats was in werkelijkheid uiterst gespannen. Uiteindelijk werd haar landgoed in 1944 door de SS in beslag genomen. Ook uit brieven van koningin Wilhelmina aan prinses Armgard blijkt dat van nazi-sympathieën van de laatstgenoemde geen sprake was.
Minstens zo belangrijk is dat het onderzoek nieuw licht werpt op een aantal zware beschuldigingen aan het adres van prins Bernhard. Het zogenaamde spionageloon van de prins wordt naar het rijk der fabelen verwezen. De werkelijke herkomst van de bankrekening van de prins in Berlijn in 1944 blijkt bekend. Ook de zogenoemde stadhoudersbrief die de prins tijdens de oorlog aan Hitler zou hebben geschreven, blijkt op fantasie te berusten.