Ze weet inmiddels wie haar moeder is - al heeft haar familie er altijd over gezwegen. Met haar vader zat het ook niet mee: ze werd in de zomer van 1945 verwekt door een Canadese bevrijder, die ze niet meer levend heeft teruggevonden.

Tot haar twaalfde waant de hoofdpersoon van De verzwegen moeder zich een nakomertje in een groot Brabants gezin. Dan veran-dert alles. Haar oudere zus blijkt in werkelijk-heid haar moeder, en haar ouders dus haar grootouders, haar broers en zussen ooms en tantes. Maar ook als de waarheid aan het licht is gekomen, wil haar moeder haar moeder niet zijn. Ze blijft zich gedragen als een zus.

Binnen de familie was dit alom geaccep-teerd. Het met de beste bedoelingen ver-zwijgen van de ware verhoudingen werd in al die jaren een code, die ook overging op een volgende generatie. De moeder is nu eind zeventig, de dochter eind vijftig. Ze zien elkaar regelmatig en praten dan als zussen met elkaar - over alles, behalve over hun gemeenschappelijk verleden.

De verzwegen moeder is het werkelijk gebeur-de, onthutsende verhaal over de eenzame strijd van een vrouw die probeert de doch-ter te zijn van haar moeder, en te achter-halen wie haar vader is. Het is een verhaal vol wanhoop en eenzaamheid, want zolang ze niet wordt erkend, bestaat ze niet.