De uitgesproken opvattingen van Pim Fortuyn voorafgaande aan de verkiezingen van mei 2002 lieten de gemoederen niet onberoerd. Hevige reacties waren soms het gevolg. Fortuyn werd met taarten bekogeld, en politici, journalisten en website-makers beschimpten hem met nazi-gerelateerde uitspraken.
De advocaten Spong en Hammerstein klaagden in opdracht van Fortuyn (“Vervolg ze tot in de hel”) de betrokkenen aan omdat zij menen dat de grenzen van de vrijheid van meningsuiting – een begrip dat onderhevig is aan veranderingen van opvatting in de tijd – hiermee zijn overschreden.
De inhoud van de hier gepubliceerde juridisch noodzakelijke brieven en documenten laat helder en duidelijk zien wat zich tussen Fortuyn en zijn advocaten afspeelde, en welke weg de advocaten tot op heden bewandelden om de door hun “tegenstanders” opgeworpen obstakels te nemen.
Niet alleen de argumenten voor de aanklacht (ondersteund door enkele vooraanstaande rechtsgeleerden) komen aan de orde. Ook de vermeende kansloosheid en timing van de aanklacht staan in dit boek centraal.