De eerbied voor en schuld tegenover de joden die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen, hebben in de loop der jaren geleid tot een nieuwe publieke religie. Een religie die een krachtig stempel heeft gedrukt op de nationale ideologie en die op velen nog altijd een grote aantrekkingskracht uitoefent.
Jan Oegema heeft een studie geschreven waarin hij deze religie blootlegt en analyseert. Hij schrijft uitvoerig over de betekenis van 'heiligen' als Anne Frank, Abel Herzberg en Titus Brandsma. Sleutelfiguren zijn voor hem Etty Hillesum, die als martelares en mystica een enorme indruk maakte, en Emmanuel Levinas, die de ethiek van deze publieke religie van een filosofisch fundament voorzag.
Een vreemd geluk is een onthutsend en baanbrekend werk. Oegema zet de naoorlogse cultuurgeschiedschrijving op scherp. Het is een intellectuele tour de force, aanstekelijk geschreven, onorthodox maar desondanks zeer overtuigend.