Ze zeggen dat Nederland steeds meer op zichzelf gaat lijken, met overal dezelfde voetgangersdomeinen, Blokkers en Kruidvaten. Niets is minder waar. Neem de trein, stap uit op een plattelandsstation en voor je ligt een land waar men iedere voorbijganger groet, waar in een vreemde tongval gesproken wordt en op een zomerse avond het gilde nog het vaandel zwaait voor de geestelijkheid. Een natie van stille hoeven, kalme dorpen, verlaten wegen, soms een bungalowpark of een asielzoekerscentrum. John Jansen van Galen maakte vier seizoenen lang wandelingen door dit Nederland, van Noord naar Zuid, van West naar Oost. De lezer waant zich in een ander land te wonen.