'Er is een tijd geweest dat de mensen van het Rifgebergte me mooi vonden, aantrekkelijk zelfs. Ik was het zonnigste herderinnetje van de vallei. Ik zag in de ogen van menige jongeman dat mijn verschijning hem niet onverschillig liet. Dat was de periode dat mijn ogen glansden en alles konden opnemen. Niets ontsnapte aan mijn scherpe blik, alsof er een arend in mij school. Dat was de tijd dat Ziane, onze buurjongen, nog elke nacht van mij droomde en alle mogelijke redenen verzon om naar onze hut te komen. In die tijd had ik de djinn nog niet geslagen. Nu negeert Ziane mij volkomen.'