Aan prins Bernhard zijn al enkele biografieën gewijd: ze lopen uiteen van hagiografisch (Alden Hatch) tot overspannen kritisch (Wim Klinkenberg). Zijn naam is voor velen synoniem met de Lockheed-affaire en talloze buitenechtelijke affaires, maar niet eerder verscheen een gedegen studie naar een andere `liefde' van prins Bernhard: de geheime diensten. Vanaf zijn vroege jeugd flirtte hij met de nazi's (Dröge vond Bernhard's naam in de administratie van de `Sturm') en hun geheime dienst Reichssicherheitshauptamt, maar net op het moment dat hij waardevol werd voor de Duitsers, trouwde hij met prinses Juliana - en verbrak de contacten. In Britse ballingschap werkte hij voor de Engelse inlichtingendiensten M15 en M16. Daarnaast is hij grondlegger van de na-oorlogse Nederlandse inlichtingendienst, toen nog BNV geheten. Na de oorlog manifesteert Bernhard zich als rabiaat anti-communist en werkt hij samen met de CIA. Beroep: meesterspion is een fascinerend onderzoek naar het geheime leven van de Prins der Nederlanden.