De Jiddische schrijfsters en dichteressen uit de twintigste eeuw wier werk in deze bundel is een samengebracht, hebben veel met elkaar gemeen. Vrijwel allen zijn afkomstig uit Oost-Europa: Rusland, Polen, Litouwen en de Oekraïne. De meesten van hen groeiden op in traditionele of vrome joodse gezinnen. Sommigen gingen al jong op zoek naar nieuwe indrukken, bezochten diverse wereldsteden als Parijs, Londen, Wenen en New York. Enkelen vertrokken tussen of na de tweede wereld oorlogen voorgoed naar Amerika, anderen naar Israel. De chaos die de ingrijpende historische gebeurtenissen in Europa hadden aangericht was mede de oorzaak van hun vertrek en zou voortaan de achtergrond blijven van hun bestaan. Als joodse vrouwen, levend tussen twee culturen, worstelen zij met de herinnering aan het verleden en de elementaire levensvragen die de nieuwe omgeving hun stelde.
Mirjam Raskin schetst het harde leven van kleine sappelaars in de Lower East Side van New York, Terwijl de schrijfster Froeme Halpern met ingehouden emotie een monument voor een onbekende weet op te richten.
De dichteres Rochl Korn, een van de pijlers van de Jiddische Poëzie, munt uit in eenvoud en pure lyriek. Zij beschrijft het landschap van de ziel, en geeft haar stem aan het huis dat zij verloor, dat nu ligt 'aan de andere kant van haar lied'.
De schrijfster Lili Berger is realistischer, intellectueler. Haar verteltrant maakt het decor van de Sovjet-Unie zichtbaar, Waartegen zij de pijnlijke gevolgen plaatst van de sjoa en het stalinistisch bewind.
Uniek mag de kleurschakering van Rikoeda Potash worden genoemd. Zij schildert miniaturen, portretjes van mensen en dingen die zij in Jeruzalem Tijdens de laatste dertig jaar van haar leven met liefdevolle aandacht heeft gadegeslagen: een pruimenverkoopster, witte sokken voor de Messias, een falafelkoning, een meisjessoldaat, klaagvrouwen en vele, vele anderen.
De papieren schatten van deze en andere vrouwen in de Jiddische literatuur zijn te lang onzichtbaar gebleven.