Een aangrijpende en ontroerende vertelling die de ziekte van Alzheimer dichtbij brengt door een patiënt zelf aan het woord te laten.

Alice is vijftig, leidt een druk leven en haalt veel voldoening uit haar wetenschappelijke carrière. Totdat de gaten in haar geheugen niet langer afgedaan kunnen worden als symptomen van de overgang. Uiteindelijk moet ze de diagnose vroege alzheimer onder ogen zien. Geen medicijn of behandeling kan haar redden.
Ze verliest haar wetenschappelijke carrière, terwijl ze haar gevoel van eigenwaarde en identiteit juist altijd aan haar werk ontleende. Maar wie is de Alice die er dan overblijft?
Haar zorgvuldig voorbereide plan om haar man en kinderen niet tot last te worden en op tijd afscheid te nemen, verdwijnt uit haar geheugen. En Alice blijft. Zonder haar herinneringen aan het verleden, zonder hoop voor de toekomst, leeft ze in een heden dat soms eventjes mooi maar meestal verwarrend en zelfs angstaanjagend is.
Ik mis mezelf beschrijft op aangrijpende wijze hoe Alice’ wereld uit elkaar valt, en hoe ze in het puin het belang van dingen terugvindt dat ze eerder was kwijtgeraakt.